karjaik
Hungarian
Etymology
kar + -jaik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒrjɒjik]
- Hyphenation: kar‧ja‧ik
Noun
karjaik
- third-person plural multiple-possession possessive of kar
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | karjaik |
| accusative | — | karjaikat |
| dative | — | karjaiknak |
| instrumental | — | karjaikkal |
| causal-final | — | karjaikért |
| translative | — | karjaikká |
| terminative | — | karjaikig |
| essive-formal | — | karjaikként |
| essive-modal | — | karjaikul |
| inessive | — | karjaikban |
| superessive | — | karjaikon |
| adessive | — | karjaiknál |
| illative | — | karjaikba |
| sublative | — | karjaikra |
| allative | — | karjaikhoz |
| elative | — | karjaikból |
| delative | — | karjaikról |
| ablative | — | karjaiktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | karjaiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | karjaikéi |