Finnish
Etymology
karkailla (“to escape repeatedly”) + -u
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑrkɑi̯lu/, [ˈkɑ̝rkɑ̝i̯lu]
- Rhymes: -ɑrkɑilu
- Syllabification(key): kar‧kai‧lu
- Hyphenation(key): kar‧kai‧lu
Noun
karkailu
- (pathology) incontinence
Declension
Inflection of karkailu (Kotus type 2/palvelu, no gradation)
|
nominative
|
karkailu
|
karkailut
|
genitive
|
karkailun
|
karkailujen karkailuiden karkailuitten
|
partitive
|
karkailua
|
karkailuja karkailuita
|
illative
|
karkailuun
|
karkailuihin
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
karkailu
|
karkailut
|
accusative
|
nom.
|
karkailu
|
karkailut
|
gen.
|
karkailun
|
genitive
|
karkailun
|
karkailujen karkailuiden karkailuitten
|
partitive
|
karkailua
|
karkailuja karkailuita
|
inessive
|
karkailussa
|
karkailuissa
|
elative
|
karkailusta
|
karkailuista
|
illative
|
karkailuun
|
karkailuihin
|
adessive
|
karkailulla
|
karkailuilla
|
ablative
|
karkailulta
|
karkailuilta
|
allative
|
karkailulle
|
karkailuille
|
essive
|
karkailuna
|
karkailuina
|
translative
|
karkailuksi
|
karkailuiksi
|
abessive
|
karkailutta
|
karkailuitta
|
instructive
|
—
|
karkailuin
|
comitative
|
See the possessive forms below.
|
first-person singular possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
karkailuni
|
karkailuni
|
accusative
|
nom.
|
karkailuni
|
karkailuni
|
gen.
|
karkailuni
|
genitive
|
karkailuni
|
karkailujeni karkailuideni karkailuitteni
|
partitive
|
karkailuani
|
karkailujani karkailuitani
|
inessive
|
karkailussani
|
karkailuissani
|
elative
|
karkailustani
|
karkailuistani
|
illative
|
karkailuuni
|
karkailuihini
|
adessive
|
karkailullani
|
karkailuillani
|
ablative
|
karkailultani
|
karkailuiltani
|
allative
|
karkailulleni
|
karkailuilleni
|
essive
|
karkailunani
|
karkailuinani
|
translative
|
karkailukseni
|
karkailuikseni
|
abessive
|
karkailuttani
|
karkailuittani
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
karkailuineni
|
second-person singular possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
karkailusi
|
karkailusi
|
accusative
|
nom.
|
karkailusi
|
karkailusi
|
gen.
|
karkailusi
|
genitive
|
karkailusi
|
karkailujesi karkailuidesi karkailuittesi
|
partitive
|
karkailuasi
|
karkailujasi karkailuitasi
|
inessive
|
karkailussasi
|
karkailuissasi
|
elative
|
karkailustasi
|
karkailuistasi
|
illative
|
karkailuusi
|
karkailuihisi
|
adessive
|
karkailullasi
|
karkailuillasi
|
ablative
|
karkailultasi
|
karkailuiltasi
|
allative
|
karkailullesi
|
karkailuillesi
|
essive
|
karkailunasi
|
karkailuinasi
|
translative
|
karkailuksesi
|
karkailuiksesi
|
abessive
|
karkailuttasi
|
karkailuittasi
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
karkailuinesi
|
first-person plural possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
karkailumme
|
karkailumme
|
accusative
|
nom.
|
karkailumme
|
karkailumme
|
gen.
|
karkailumme
|
genitive
|
karkailumme
|
karkailujemme karkailuidemme karkailuittemme
|
partitive
|
karkailuamme
|
karkailujamme karkailuitamme
|
inessive
|
karkailussamme
|
karkailuissamme
|
elative
|
karkailustamme
|
karkailuistamme
|
illative
|
karkailuumme
|
karkailuihimme
|
adessive
|
karkailullamme
|
karkailuillamme
|
ablative
|
karkailultamme
|
karkailuiltamme
|
allative
|
karkailullemme
|
karkailuillemme
|
essive
|
karkailunamme
|
karkailuinamme
|
translative
|
karkailuksemme
|
karkailuiksemme
|
abessive
|
karkailuttamme
|
karkailuittamme
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
karkailuinemme
|
second-person plural possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
karkailunne
|
karkailunne
|
accusative
|
nom.
|
karkailunne
|
karkailunne
|
gen.
|
karkailunne
|
genitive
|
karkailunne
|
karkailujenne karkailuidenne karkailuittenne
|
partitive
|
karkailuanne
|
karkailujanne karkailuitanne
|
inessive
|
karkailussanne
|
karkailuissanne
|
elative
|
karkailustanne
|
karkailuistanne
|
illative
|
karkailuunne
|
karkailuihinne
|
adessive
|
karkailullanne
|
karkailuillanne
|
ablative
|
karkailultanne
|
karkailuiltanne
|
allative
|
karkailullenne
|
karkailuillenne
|
essive
|
karkailunanne
|
karkailuinanne
|
translative
|
karkailuksenne
|
karkailuiksenne
|
abessive
|
karkailuttanne
|
karkailuittanne
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
karkailuinenne
|
third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
karkailunsa
|
karkailunsa
|
accusative
|
nom.
|
karkailunsa
|
karkailunsa
|
gen.
|
karkailunsa
|
genitive
|
karkailunsa
|
karkailujensa karkailuidensa karkailuittensa
|
partitive
|
karkailuaan karkailuansa
|
karkailujaan karkailuitaan karkailujansa karkailuitansa
|
inessive
|
karkailussaan karkailussansa
|
karkailuissaan karkailuissansa
|
elative
|
karkailustaan karkailustansa
|
karkailuistaan karkailuistansa
|
illative
|
karkailuunsa
|
karkailuihinsa
|
adessive
|
karkailullaan karkailullansa
|
karkailuillaan karkailuillansa
|
ablative
|
karkailultaan karkailultansa
|
karkailuiltaan karkailuiltansa
|
allative
|
karkailulleen karkailullensa
|
karkailuilleen karkailuillensa
|
essive
|
karkailunaan karkailunansa
|
karkailuinaan karkailuinansa
|
translative
|
karkailukseen karkailuksensa
|
karkailuikseen karkailuiksensa
|
abessive
|
karkailuttaan karkailuttansa
|
karkailuittaan karkailuittansa
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
karkailuineen karkailuinensa
|
|
Derived terms
Further reading