karlkenndr

Old Norse

Etymology

karl (man) +‎ kenndr (known)

Adjective

karlkenndr

  1. masculine, of male gender
    Antonym: kvenkenndr

Declension

Strong declension of karlkenndr
singular masculine feminine neuter
nominative karlkenndr karlkennd karlkennt
accusative karlkenndan karlkennda karlkennt
dative karlkenndum karlkenndri karlkenndu
genitive karlkennds karlkenndrar karlkennds
plural masculine feminine neuter
nominative karlkenndir karlkenndar karlkennd
accusative karlkennda karlkenndar karlkennd
dative karlkenndum karlkenndum karlkenndum
genitive karlkenndra karlkenndra karlkenndra
Weak declension of karlkenndr
singular masculine feminine neuter
nominative karlkenndi karlkennda karlkennda
accusative karlkennda karlkenndu karlkennda
dative karlkennda karlkenndu karlkennda
genitive karlkennda karlkenndu karlkennda
plural masculine feminine neuter
nominative karlkenndu karlkenndu karlkenndu
accusative karlkenndu karlkenndu karlkenndu
dative karlkenndum karlkenndum karlkenndum
genitive karlkenndu karlkenndu karlkenndu