kartograf

• IPA^(key): [ˈkartoɡraf]

kartograf m anim

1. cartographer

• “kartograf”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “kartograf”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989

kartograf c (singular definite kartografen, plural indefinite kartografer)

1. cartographer

• kartografi
• kartografisk

• “kartograf” in Den Danske Ordbog

kartograf m (definite singular kartografen, indefinite plural kartografer, definite plural kartografene)

1. a cartographer

• kartografi

• “kartograf” in The Bokmål Dictionary.

kartograf m (definite singular kartografen, indefinite plural kartografar, definite plural kartografane)

1. a cartographer

• kartografi

• “kartograf” in The Nynorsk Dictionary.

Back-formation from kartografia.

• IPA^(key): /karˈtɔ.ɡraf/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɡraf
• Syllabification: kar‧to‧graf

kartograf m pers

1. cartographer

• kartograf in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kartograf in Polish dictionaries at PWN

• IPA^(key): /kartǒɡraf/
• Hyphenation: kar‧to‧graf

kartògraf m anim (Cyrillic spelling карто̀граф)

1. cartographer

karta +‎ -graf

kartograf c

1. a cartographer

• kartritare

• kartografi
• kartografisk

Borrowed from French cartographe.

• IPA^(key): /kaɾtoɡɾaf/

kartograf (definite accusative kartografı, plural kartograflar)

1. cartographer

• haritacı