kawinkan

Indonesian

Etymology

From kawin +‎ -kan.

Pronunciation

  • (Standard Indonesian) IPA(key): /kaˈwinkan/ [kaˈwin.kan]
  • Rhymes: -inkan
  • Syllabification: ka‧win‧kan

Verb

kawinkan (active mengawinkan, passive dikawinkan)

  1. to marry someone to other people