kekacauan

Indonesian

Etymology

Affixed of kacau +‎ ke- -an.

Pronunciation

  • (Standard Indonesian) IPA(key): /kəkaˈt͡ʃawan/ [kə.kaˈt͡ʃa.wan]
  • Rhymes: -awan
  • Syllabification: ke‧ka‧cau‧an

Noun

kekacauan (plural kekacauan-kekacauan)

  1. chaos (any state of disorder; a confused or amorphous mixture or conglomeration)
    Synonyms: kerusuhan, keributan, kegemparan

Further reading