keklik

See also: kéklik

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ككلیك (keklik), from Proto-Turkic [Term?]. Cognate with Old Turkic [script needed] (keklik), [script needed] (kekelik), Kazakh кекілік (kekılık), Azerbaijani kəklik, etc.

Pronunciation

  • IPA(key): /cecˈlic/
  • Audio:(file)

Noun

keklik

  1. partridge
  2. (figurative) a beautiful woman

Declension

Declension of keklik
singular plural
nominative keklik keklikler
definite accusative kekliği keklikleri
dative kekliğe kekliklere
locative keklikte kekliklerde
ablative keklikten kekliklerden
genitive kekliğin kekliklerin

Derived terms

Further reading