kenu
See also: kenü
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɛnu]
- Hyphenation: ke‧nu
- Rhymes: -nu
Noun
kenu (plural kenuk)
- canoe (small, long and narrow boat)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kenu | kenuk |
accusative | kenut | kenukat |
dative | kenunak | kenuknak |
instrumental | kenuval | kenukkal |
causal-final | kenuért | kenukért |
translative | kenuvá | kenukká |
terminative | kenuig | kenukig |
essive-formal | kenuként | kenukként |
essive-modal | — | — |
inessive | kenuban | kenukban |
superessive | kenun | kenukon |
adessive | kenunál | kenuknál |
illative | kenuba | kenukba |
sublative | kenura | kenukra |
allative | kenuhoz | kenukhoz |
elative | kenuból | kenukból |
delative | kenuról | kenukról |
ablative | kenutól | kenuktól |
non-attributive possessive – singular |
kenué | kenuké |
non-attributive possessive – plural |
kenuéi | kenukéi |
possessor | single possession | multiple possessions |
---|---|---|
1st person sing. | kenum | kenuim |
2nd person sing. | kenud | kenuid |
3rd person sing. | kenuja | kenui |
1st person plural | kenunk | kenuink |
2nd person plural | kenutok | kenuitok |
3rd person plural | kenujuk | kenuik |
Further reading
- kenu in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
Rapa Nui
Noun
kenu