kerke

See also: Kerke

Afrikaans

Noun

kerke

  1. plural of kerk

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch kirica, from Proto-West Germanic *kirikā, an early borrowing from Ancient Greek κυριακόν (kuriakón).

Noun

kerke f

  1. church (building)
  2. church (institute)

Inflection

Weak feminine noun
singular plural
nominative kerke kerken
accusative kerke kerken
genitive kerke, kerken kerken
dative kerke, kerken kerken

Descendants

  • Dutch: kerk (see there for further descendants)
  • Limburgish: kèrk

Further reading

  • kerke”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
  • Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “kerke (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I