kezeid
Hungarian
Etymology
kéz (“hand”) + -eid (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɛzɛjid]
- Hyphenation: ke‧ze‧id
Noun
kezeid
- second-person singular multiple-possession possessive of kéz
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | kezeid |
| accusative | — | kezeidet |
| dative | — | kezeidnek |
| instrumental | — | kezeiddel |
| causal-final | — | kezeidért |
| translative | — | kezeiddé |
| terminative | — | kezeidig |
| essive-formal | — | kezeidként |
| essive-modal | — | kezeidül |
| inessive | — | kezeidben |
| superessive | — | kezeiden |
| adessive | — | kezeidnél |
| illative | — | kezeidbe |
| sublative | — | kezeidre |
| allative | — | kezeidhez |
| elative | — | kezeidből |
| delative | — | kezeidről |
| ablative | — | kezeidtől |
| non-attributive possessive – singular |
— | kezeidé |
| non-attributive possessive – plural |
— | kezeidéi |