kibírhatatlan
Hungarian
Etymology
From kibír (“to bear, endure, tolerate”) + -hatatlan (“in- ... -able”, adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkibiːrɦɒtɒtlɒn]
- Hyphenation: ki‧bír‧ha‧tat‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
kibírhatatlan (comparative kibírhatatlanabb, superlative legkibírhatatlanabb)
- intolerable
- Synonyms: elviselhetetlen, tűrhetetlen
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kibírhatatlan | kibírhatatlanok |
| accusative | kibírhatatlant | kibírhatatlanokat |
| dative | kibírhatatlannak | kibírhatatlanoknak |
| instrumental | kibírhatatlannal | kibírhatatlanokkal |
| causal-final | kibírhatatlanért | kibírhatatlanokért |
| translative | kibírhatatlanná | kibírhatatlanokká |
| terminative | kibírhatatlanig | kibírhatatlanokig |
| essive-formal | kibírhatatlanként | kibírhatatlanokként |
| essive-modal | kibírhatatlanul | — |
| inessive | kibírhatatlanban | kibírhatatlanokban |
| superessive | kibírhatatlanon | kibírhatatlanokon |
| adessive | kibírhatatlannál | kibírhatatlanoknál |
| illative | kibírhatatlanba | kibírhatatlanokba |
| sublative | kibírhatatlanra | kibírhatatlanokra |
| allative | kibírhatatlanhoz | kibírhatatlanokhoz |
| elative | kibírhatatlanból | kibírhatatlanokból |
| delative | kibírhatatlanról | kibírhatatlanokról |
| ablative | kibírhatatlantól | kibírhatatlanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
kibírhatatlané | kibírhatatlanoké |
| non-attributive possessive – plural |
kibírhatatlanéi | kibírhatatlanokéi |
Derived terms
- kibírhatatlanság
- kibírhatatlanul
Further reading
- kibírhatatlan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.