kibogozhatatlan
Hungarian
Etymology
From kibogoz (“to unravel”) + -hatatlan (“un- ... -able”, adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkiboɡoshɒtɒtlɒn]
- Hyphenation: ki‧bo‧goz‧ha‧tat‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
kibogozhatatlan (comparative kibogozhatatlanabb, superlative legkibogozhatatlanabb)
- inextricable (impossible to unravel/disentangle)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kibogozhatatlan | kibogozhatatlanok |
| accusative | kibogozhatatlant | kibogozhatatlanokat |
| dative | kibogozhatatlannak | kibogozhatatlanoknak |
| instrumental | kibogozhatatlannal | kibogozhatatlanokkal |
| causal-final | kibogozhatatlanért | kibogozhatatlanokért |
| translative | kibogozhatatlanná | kibogozhatatlanokká |
| terminative | kibogozhatatlanig | kibogozhatatlanokig |
| essive-formal | kibogozhatatlanként | kibogozhatatlanokként |
| essive-modal | kibogozhatatlanul | — |
| inessive | kibogozhatatlanban | kibogozhatatlanokban |
| superessive | kibogozhatatlanon | kibogozhatatlanokon |
| adessive | kibogozhatatlannál | kibogozhatatlanoknál |
| illative | kibogozhatatlanba | kibogozhatatlanokba |
| sublative | kibogozhatatlanra | kibogozhatatlanokra |
| allative | kibogozhatatlanhoz | kibogozhatatlanokhoz |
| elative | kibogozhatatlanból | kibogozhatatlanokból |
| delative | kibogozhatatlanról | kibogozhatatlanokról |
| ablative | kibogozhatatlantól | kibogozhatatlanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
kibogozhatatlané | kibogozhatatlanoké |
| non-attributive possessive – plural |
kibogozhatatlanéi | kibogozhatatlanokéi |
Derived terms
- kibogozhatatlanság
- kibogozhatatlanul