kicka

• (Lesser Poland):
  • (Podegrodzie) IPA^(key): /ˈkit͡s.ka/
  • (Eastern Lublin) IPA^(key): [ˈkit͡s.ka]
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈkit͡s.ka]

From kicać +‎ -ka.

kicka f

1. (Eastern Lublin, Krynice and Kryniczki) synonym of żaba

See kiczka.

kicka f

1. (Przemyśl, Podegrodzie) alternative form of kiczka

• Aleksander Saloni (1908) “kicka”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 335
• Karol Mátyás (1891) “kicka”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 323

kicka

1. inflection of kickar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Borrowed from English kick, originally as football/soccer slang, probably from Old Norse kikna (“to sink at the knees”), from Proto-Germanic *kaik-, *kaikaz (“bent backwards”).

kicka (present kickar, preterite kickade, supine kickat, imperative kicka)

1. (slang) to kick, to strike with the foot
2. (Internet) to kick (a user, from a discussion forum or game or the like)
3. (slang) to can (to fire or terminate an employee)

• kickare
• kickboxning
• kickning

• kicka in Svensk ordbok.