kiejtés
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkijɛjteːʃ]
- Hyphenation: ki‧ej‧tés
Noun
kiejtés (plural kiejtések)
- pronunciation (standard sound of a word)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kiejtés | kiejtések |
| accusative | kiejtést | kiejtéseket |
| dative | kiejtésnek | kiejtéseknek |
| instrumental | kiejtéssel | kiejtésekkel |
| causal-final | kiejtésért | kiejtésekért |
| translative | kiejtéssé | kiejtésekké |
| terminative | kiejtésig | kiejtésekig |
| essive-formal | kiejtésként | kiejtésekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kiejtésben | kiejtésekben |
| superessive | kiejtésen | kiejtéseken |
| adessive | kiejtésnél | kiejtéseknél |
| illative | kiejtésbe | kiejtésekbe |
| sublative | kiejtésre | kiejtésekre |
| allative | kiejtéshez | kiejtésekhez |
| elative | kiejtésből | kiejtésekből |
| delative | kiejtésről | kiejtésekről |
| ablative | kiejtéstől | kiejtésektől |
| non-attributive possessive – singular |
kiejtésé | kiejtéseké |
| non-attributive possessive – plural |
kiejtéséi | kiejtésekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | kiejtésem | kiejtéseim |
| 2nd person sing. | kiejtésed | kiejtéseid |
| 3rd person sing. | kiejtése | kiejtései |
| 1st person plural | kiejtésünk | kiejtéseink |
| 2nd person plural | kiejtésetek | kiejtéseitek |
| 3rd person plural | kiejtésük | kiejtéseik |
Derived terms
- kiejtési
- kiejtésű
Further reading
- kiejtés in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.