kielhaling
Dutch
Etymology
From kielhalen (“to keelhaul”) + -ing.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkilˌɦaː.lɪŋ/
- Hyphenation: kiel‧ha‧ling
Noun
kielhaling f (plural kielhalingen)
- the act of keelhauling
From kielhalen (“to keelhaul”) + -ing.
kielhaling f (plural kielhalingen)