kielich

Polish

Etymology

Borrowed from Middle High German kelich, from Latin calix, from Ancient Greek κάλυξ (kálux).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈkjɛ.lix/
Audio: (file)
Rhymes: -ɛlix
Syllabification: kie‧lich

Noun

kielich m inan (diminutive kieliszek)

chalice, goblet
(botany) calyx

Declension

Declension of kielich

	singular	plural
nominative	kielich	kielichy
genitive	kielicha	kielichów
dative	kielichowi	kielichom
accusative	kielich	kielichy
instrumental	kielichem	kielichami
locative	kielichu	kielichach
vocative	kielichu	kielichy

Derived terms

adjectives

kielichowaty
kielichowy

adverb

kielichowato

nouns

kielichowiec
kieliszeczek

Descendants

→ Belarusian: ке́ліх (kjélix)
→ Ukrainian: ке́лих (kélyx), ке́лех (kélex)

Further reading

kielich in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
kielich in Polish dictionaries at PWN