kigut
Greenlandic
Etymology
From Proto-Inuit *kiɣunt, from Proto-Eskimo *kǝɣuntǝ. Cognate with Inuktitut ᑭᒍᑎ (kicoti).
Pronunciation
Noun
kigut (plural kigutit)
Declension
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| absolutive | kigut | kigutit |
| ergative | kigutip | |
| allative | kigummut | kigutinut |
| ablative | kigummit | kigutinit |
| prolative | kigutikkut | kigutitigut |
| locative | kigummi | kigutini |
| instrumental | kigummik | kigutinik |
| equative | kigutitut | |