kiilkiri
Estonian
Etymology
From kiil (“wedge”) + kiri (“writing”).
Noun
kiilkiri (genitive kiilkirja, partitive kiilkirja)
- cuneiform (writing)
Declension
| Declension of kiilkiri (ÕS type 24u/padi, length gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | kiilkiri | kiilkirjad | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | kiilkirja | ||
| genitive | kiilkirjade | ||
| partitive | kiilkirja | kiilkirju kiilkirjasid | |
| illative | kiilkirja kiilkirjasse |
kiilkirjadesse kiilkirjusse | |
| inessive | kiilkirjas | kiilkirjades kiilkirjus | |
| elative | kiilkirjast | kiilkirjadest kiilkirjust | |
| allative | kiilkirjale | kiilkirjadele kiilkirjule | |
| adessive | kiilkirjal | kiilkirjadel kiilkirjul | |
| ablative | kiilkirjalt | kiilkirjadelt kiilkirjult | |
| translative | kiilkirjaks | kiilkirjadeks kiilkirjuks | |
| terminative | kiilkirjani | kiilkirjadeni | |
| essive | kiilkirjana | kiilkirjadena | |
| abessive | kiilkirjata | kiilkirjadeta | |
| comitative | kiilkirjaga | kiilkirjadega | |