Finnish
Etymology 1
kiilua (“to glow”) + -u.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkiːlu/, [ˈk̟iːlu]
- Rhymes: -iːlu
- Syllabification(key): kii‧lu
- Hyphenation(key): kii‧lu
Noun
kiilu
- (rare) glow (the state of a glowing object)
- Synonym: hehku
Erotin pimeästä kaksi kiilua - ne olivat ilveksen silmät.- I discerned two glows in the darkness - they were the eyes of a lynx.
- (slang) Someone who oversees or supervises (supposedly with a glowing eye), like a police, foreman, teacher etc.
Declension
| Inflection of kiilu (Kotus type 1/valo, no gradation)
|
| nominative
|
kiilu
|
kiilut
|
| genitive
|
kiilun
|
kiilujen
|
| partitive
|
kiilua
|
kiiluja
|
| illative
|
kiiluun
|
kiiluihin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kiilu
|
kiilut
|
| accusative
|
nom.
|
kiilu
|
kiilut
|
| gen.
|
kiilun
|
| genitive
|
kiilun
|
kiilujen
|
| partitive
|
kiilua
|
kiiluja
|
| inessive
|
kiilussa
|
kiiluissa
|
| elative
|
kiilusta
|
kiiluista
|
| illative
|
kiiluun
|
kiiluihin
|
| adessive
|
kiilulla
|
kiiluilla
|
| ablative
|
kiilulta
|
kiiluilta
|
| allative
|
kiilulle
|
kiiluille
|
| essive
|
kiiluna
|
kiiluina
|
| translative
|
kiiluksi
|
kiiluiksi
|
| abessive
|
kiilutta
|
kiiluitta
|
| instructive
|
—
|
kiiluin
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kiiluni
|
kiiluni
|
| accusative
|
nom.
|
kiiluni
|
kiiluni
|
| gen.
|
kiiluni
|
| genitive
|
kiiluni
|
kiilujeni
|
| partitive
|
kiiluani
|
kiilujani
|
| inessive
|
kiilussani
|
kiiluissani
|
| elative
|
kiilustani
|
kiiluistani
|
| illative
|
kiiluuni
|
kiiluihini
|
| adessive
|
kiilullani
|
kiiluillani
|
| ablative
|
kiilultani
|
kiiluiltani
|
| allative
|
kiilulleni
|
kiiluilleni
|
| essive
|
kiilunani
|
kiiluinani
|
| translative
|
kiilukseni
|
kiiluikseni
|
| abessive
|
kiiluttani
|
kiiluittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kiiluineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kiilusi
|
kiilusi
|
| accusative
|
nom.
|
kiilusi
|
kiilusi
|
| gen.
|
kiilusi
|
| genitive
|
kiilusi
|
kiilujesi
|
| partitive
|
kiiluasi
|
kiilujasi
|
| inessive
|
kiilussasi
|
kiiluissasi
|
| elative
|
kiilustasi
|
kiiluistasi
|
| illative
|
kiiluusi
|
kiiluihisi
|
| adessive
|
kiilullasi
|
kiiluillasi
|
| ablative
|
kiilultasi
|
kiiluiltasi
|
| allative
|
kiilullesi
|
kiiluillesi
|
| essive
|
kiilunasi
|
kiiluinasi
|
| translative
|
kiiluksesi
|
kiiluiksesi
|
| abessive
|
kiiluttasi
|
kiiluittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kiiluinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kiilumme
|
kiilumme
|
| accusative
|
nom.
|
kiilumme
|
kiilumme
|
| gen.
|
kiilumme
|
| genitive
|
kiilumme
|
kiilujemme
|
| partitive
|
kiiluamme
|
kiilujamme
|
| inessive
|
kiilussamme
|
kiiluissamme
|
| elative
|
kiilustamme
|
kiiluistamme
|
| illative
|
kiiluumme
|
kiiluihimme
|
| adessive
|
kiilullamme
|
kiiluillamme
|
| ablative
|
kiilultamme
|
kiiluiltamme
|
| allative
|
kiilullemme
|
kiiluillemme
|
| essive
|
kiilunamme
|
kiiluinamme
|
| translative
|
kiiluksemme
|
kiiluiksemme
|
| abessive
|
kiiluttamme
|
kiiluittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kiiluinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kiilunne
|
kiilunne
|
| accusative
|
nom.
|
kiilunne
|
kiilunne
|
| gen.
|
kiilunne
|
| genitive
|
kiilunne
|
kiilujenne
|
| partitive
|
kiiluanne
|
kiilujanne
|
| inessive
|
kiilussanne
|
kiiluissanne
|
| elative
|
kiilustanne
|
kiiluistanne
|
| illative
|
kiiluunne
|
kiiluihinne
|
| adessive
|
kiilullanne
|
kiiluillanne
|
| ablative
|
kiilultanne
|
kiiluiltanne
|
| allative
|
kiilullenne
|
kiiluillenne
|
| essive
|
kiilunanne
|
kiiluinanne
|
| translative
|
kiiluksenne
|
kiiluiksenne
|
| abessive
|
kiiluttanne
|
kiiluittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kiiluinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kiilunsa
|
kiilunsa
|
| accusative
|
nom.
|
kiilunsa
|
kiilunsa
|
| gen.
|
kiilunsa
|
| genitive
|
kiilunsa
|
kiilujensa
|
| partitive
|
kiiluaan kiiluansa
|
kiilujaan kiilujansa
|
| inessive
|
kiilussaan kiilussansa
|
kiiluissaan kiiluissansa
|
| elative
|
kiilustaan kiilustansa
|
kiiluistaan kiiluistansa
|
| illative
|
kiiluunsa
|
kiiluihinsa
|
| adessive
|
kiilullaan kiilullansa
|
kiiluillaan kiiluillansa
|
| ablative
|
kiilultaan kiilultansa
|
kiiluiltaan kiiluiltansa
|
| allative
|
kiilulleen kiilullensa
|
kiiluilleen kiiluillensa
|
| essive
|
kiilunaan kiilunansa
|
kiiluinaan kiiluinansa
|
| translative
|
kiilukseen kiiluksensa
|
kiiluikseen kiiluiksensa
|
| abessive
|
kiiluttaan kiiluttansa
|
kiiluittaan kiiluittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
kiiluineen kiiluinensa
|
|
Further reading
Etymology 2
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkiːluˣ/, [ˈk̟iːlu(ʔ)]
- Rhymes: -iːlu
- Syllabification(key): kii‧lu
- Hyphenation(key): kii‧lu
Verb
kiilu
- inflection of kiilua:
- present active indicative connegative
- second-person singular present imperative
- second-person singular present active imperative connegative
Anagrams