kincstárnok
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkint͡ʃtaːrnok]
- Hyphenation: kincs‧tár‧nok
- Rhymes: -ok
Noun
kincstárnok (plural kincstárnokok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kincstárnok | kincstárnokok |
| accusative | kincstárnokot | kincstárnokokat |
| dative | kincstárnoknak | kincstárnokoknak |
| instrumental | kincstárnokkal | kincstárnokokkal |
| causal-final | kincstárnokért | kincstárnokokért |
| translative | kincstárnokká | kincstárnokokká |
| terminative | kincstárnokig | kincstárnokokig |
| essive-formal | kincstárnokként | kincstárnokokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kincstárnokban | kincstárnokokban |
| superessive | kincstárnokon | kincstárnokokon |
| adessive | kincstárnoknál | kincstárnokoknál |
| illative | kincstárnokba | kincstárnokokba |
| sublative | kincstárnokra | kincstárnokokra |
| allative | kincstárnokhoz | kincstárnokokhoz |
| elative | kincstárnokból | kincstárnokokból |
| delative | kincstárnokról | kincstárnokokról |
| ablative | kincstárnoktól | kincstárnokoktól |
| non-attributive possessive – singular |
kincstárnoké | kincstárnokoké |
| non-attributive possessive – plural |
kincstárnokéi | kincstárnokokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | kincstárnokom | kincstárnokaim |
| 2nd person sing. | kincstárnokod | kincstárnokaid |
| 3rd person sing. | kincstárnoka | kincstárnokai |
| 1st person plural | kincstárnokunk | kincstárnokaink |
| 2nd person plural | kincstárnokotok | kincstárnokaitok |
| 3rd person plural | kincstárnokuk | kincstárnokaik |
Further reading
- kincstárnok in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.