királya

Hungarian

Etymology

király +‎ -a (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkiraːjɒ]
  • Hyphenation: ki‧rá‧lya

Noun

királya

  1. third-person singular single-possession possessive of király
    Anglia királyathe king of England

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative királya
accusative királyát
dative királyának
instrumental királyával
causal-final királyáért
translative királyává
terminative királyáig
essive-formal királyaként
essive-modal királyául
inessive királyában
superessive királyán
adessive királyánál
illative királyába
sublative királyára
allative királyához
elative királyából
delative királyáról
ablative királyától
non-attributive
possessive – singular
királyáé
non-attributive
possessive – plural
királyáéi