Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish كرمیدجی (kiremidci, “tiler”), equivalent to kiremit (“rooftile”) + -çi.
Noun
kiremitçi (definite accusative kiremitçiyi, plural kiremitçiler)
- tiler, a maker, seller or setter of rooftiles
Declension
Declension of kiremitçi
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kiremitçi
|
kiremitçiler
|
| definite accusative
|
kiremitçiyi
|
kiremitçileri
|
| dative
|
kiremitçiye
|
kiremitçilere
|
| locative
|
kiremitçide
|
kiremitçilerde
|
| ablative
|
kiremitçiden
|
kiremitçilerden
|
| genitive
|
kiremitçinin
|
kiremitçilerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kiremitçim
|
kiremitçilerim
|
| 2nd singular
|
kiremitçin
|
kiremitçilerin
|
| 3rd singular
|
kiremitçisi
|
kiremitçileri
|
| 1st plural
|
kiremitçimiz
|
kiremitçilerimiz
|
| 2nd plural
|
kiremitçiniz
|
kiremitçileriniz
|
| 3rd plural
|
kiremitçileri
|
kiremitçileri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kiremitçimi
|
kiremitçilerimi
|
| 2nd singular
|
kiremitçini
|
kiremitçilerini
|
| 3rd singular
|
kiremitçisini
|
kiremitçilerini
|
| 1st plural
|
kiremitçimizi
|
kiremitçilerimizi
|
| 2nd plural
|
kiremitçinizi
|
kiremitçilerinizi
|
| 3rd plural
|
kiremitçilerini
|
kiremitçilerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kiremitçime
|
kiremitçilerime
|
| 2nd singular
|
kiremitçine
|
kiremitçilerine
|
| 3rd singular
|
kiremitçisine
|
kiremitçilerine
|
| 1st plural
|
kiremitçimize
|
kiremitçilerimize
|
| 2nd plural
|
kiremitçinize
|
kiremitçilerinize
|
| 3rd plural
|
kiremitçilerine
|
kiremitçilerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kiremitçimde
|
kiremitçilerimde
|
| 2nd singular
|
kiremitçinde
|
kiremitçilerinde
|
| 3rd singular
|
kiremitçisinde
|
kiremitçilerinde
|
| 1st plural
|
kiremitçimizde
|
kiremitçilerimizde
|
| 2nd plural
|
kiremitçinizde
|
kiremitçilerinizde
|
| 3rd plural
|
kiremitçilerinde
|
kiremitçilerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kiremitçimden
|
kiremitçilerimden
|
| 2nd singular
|
kiremitçinden
|
kiremitçilerinden
|
| 3rd singular
|
kiremitçisinden
|
kiremitçilerinden
|
| 1st plural
|
kiremitçimizden
|
kiremitçilerimizden
|
| 2nd plural
|
kiremitçinizden
|
kiremitçilerinizden
|
| 3rd plural
|
kiremitçilerinden
|
kiremitçilerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kiremitçimin
|
kiremitçilerimin
|
| 2nd singular
|
kiremitçinin
|
kiremitçilerinin
|
| 3rd singular
|
kiremitçisinin
|
kiremitçilerinin
|
| 1st plural
|
kiremitçimizin
|
kiremitçilerimizin
|
| 2nd plural
|
kiremitçinizin
|
kiremitçilerinizin
|
| 3rd plural
|
kiremitçilerinin
|
kiremitçilerinin
|
|
Further reading