Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish كرن (kiren), كورن (güren), from Greek κράνο (kráno).
Pronunciation
- IPA(key): /ciˈɾen/
- Hyphenation: ki‧ren
Noun
kiren (definite accusative kireni, plural kirenler)
- (dialectal, botany) cornelian cherry, cornel
- Synonym: kızılcık
Declension
Declension of kiren
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
kiren
|
kirenler
|
| definite accusative
|
kireni
|
kirenleri
|
| dative
|
kirene
|
kirenlere
|
| locative
|
kirende
|
kirenlerde
|
| ablative
|
kirenden
|
kirenlerden
|
| genitive
|
kirenin
|
kirenlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kirenim
|
kirenlerim
|
| 2nd singular
|
kirenin
|
kirenlerin
|
| 3rd singular
|
kireni
|
kirenleri
|
| 1st plural
|
kirenimiz
|
kirenlerimiz
|
| 2nd plural
|
kireniniz
|
kirenleriniz
|
| 3rd plural
|
kirenleri
|
kirenleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kirenimi
|
kirenlerimi
|
| 2nd singular
|
kirenini
|
kirenlerini
|
| 3rd singular
|
kirenini
|
kirenlerini
|
| 1st plural
|
kirenimizi
|
kirenlerimizi
|
| 2nd plural
|
kireninizi
|
kirenlerinizi
|
| 3rd plural
|
kirenlerini
|
kirenlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kirenime
|
kirenlerime
|
| 2nd singular
|
kirenine
|
kirenlerine
|
| 3rd singular
|
kirenine
|
kirenlerine
|
| 1st plural
|
kirenimize
|
kirenlerimize
|
| 2nd plural
|
kireninize
|
kirenlerinize
|
| 3rd plural
|
kirenlerine
|
kirenlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kirenimde
|
kirenlerimde
|
| 2nd singular
|
kireninde
|
kirenlerinde
|
| 3rd singular
|
kireninde
|
kirenlerinde
|
| 1st plural
|
kirenimizde
|
kirenlerimizde
|
| 2nd plural
|
kireninizde
|
kirenlerinizde
|
| 3rd plural
|
kirenlerinde
|
kirenlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kirenimden
|
kirenlerimden
|
| 2nd singular
|
kireninden
|
kirenlerinden
|
| 3rd singular
|
kireninden
|
kirenlerinden
|
| 1st plural
|
kirenimizden
|
kirenlerimizden
|
| 2nd plural
|
kireninizden
|
kirenlerinizden
|
| 3rd plural
|
kirenlerinden
|
kirenlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kirenimin
|
kirenlerimin
|
| 2nd singular
|
kireninin
|
kirenlerinin
|
| 3rd singular
|
kireninin
|
kirenlerinin
|
| 1st plural
|
kirenimizin
|
kirenlerimizin
|
| 2nd plural
|
kireninizin
|
kirenlerinizin
|
| 3rd plural
|
kirenlerinin
|
kirenlerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
kirenim
|
kirenlerim
|
| 2nd singular
|
kirensin
|
kirenlersin
|
| 3rd singular
|
kiren kirendir
|
kirenler kirenlerdir
|
| 1st plural
|
kireniz
|
kirenleriz
|
| 2nd plural
|
kirensiniz
|
kirenlersiniz
|
| 3rd plural
|
kirenler
|
kirenlerdir
|
|
Further reading
- “kiren”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010) “kiren”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Eren, Hasan (1999) “kiren”, in Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü [Etymological Dictionary of the Turkish Language][1] (in Turkish), Ankara: Bizim Büro Basım Evi
- Nişanyan, Sevan (2002–) “güren”, in Nişanyan Sözlük
- “kiren”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982