kirik

See also: kírik and kırık

Estonian

Etymology

From either Old Saxon kirika, or Old Swedish kirkia.

Noun

kirik (genitive kiriku, partitive kirikut)

  1. church

Declension

Declension of kirik (ÕS type 2/õpik, no gradation)
singular plural
nominative kirik kirikud
accusative nom.
gen. kiriku
genitive kirikute
partitive kirikut kirikuid
illative kirikusse kirikutesse
kirikuisse
inessive kirikus kirikutes
kirikuis
elative kirikust kirikutest
kirikuist
allative kirikule kirikutele
kirikuile
adessive kirikul kirikutel
kirikuil
ablative kirikult kirikutelt
kirikuilt
translative kirikuks kirikuteks
kirikuiks
terminative kirikuni kirikuteni
essive kirikuna kirikutena
abessive kirikuta kirikuteta
comitative kirikuga kirikutega

Descendants

  • Votic: tšerikko

Indonesian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈki.rɪʔ/
  • Rhymes: -rɪʔ, -ɪʔ,
  • Hyphenation: ki‧rik
  • Audio (Indonesia):(file)

Etymology 1

Verb

kirik

  1. aphetic form of mengirik
Derived terms

Etymology 2

From Javanese ꦏꦶꦫꦶꦏ꧀ (kirik).

Noun

kirik (plural kirik-kirik)

  1. (Java) puppy (young dog)

Further reading

Javanese

Romanization

kirik

  1. romanization of ꦏꦶꦫꦶꦏ꧀

Malay

Etymology

Borrowed from Javanese ꦏꦶꦫꦶꦏ꧀ (kirik).

Pronunciation

  • IPA(key): [kireʔ]
  • Rhymes: -ireʔ, -reʔ, -eʔ

Noun

kirik (Jawi spelling کيريق, plural kirik-kirik)

  1. (Javanese) puppy (young dog)
    Synonyms: anak anjing, anak asu

Further reading

Yakan

Verb

kirik

  1. to tickle someone (especially at a side of his or her body)

See also

  • kenneg