kiviin
Finnish
Noun
kiviin
Ingrian
Etymology
From kivi (“stone”) + -in. Akin to Finnish kivinen and Karelian kivini.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkiʋine/, [ˈkiʋin]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkiʋiːn/, [ˈkiʋˑiːn]
- Rhymes: -iʋin, -iʋiːn
- Hyphenation: ki‧viin
- Homophones: kivviin, kivinnä
Adjective
kiviin (comparative kivisemp)
- stonen (made of stone)
Declension
| Declension of kiviin (type 1/jokahiin, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kiviin | kiviset |
| genitive | kivisen | kivisiin |
| partitive | kivistä, kivist | kivisiä |
| illative | kivisee | kivisii |
| inessive | kivises | kivisis |
| elative | kivisest | kivisist |
| allative | kiviselle | kivisille |
| adessive | kivisel | kivisil |
| ablative | kiviselt | kivisilt |
| translative | kiviseks | kivisiks |
| essive | kivisennä, kiviseen | kivisinnä, kivisiin |
| exessive1) | kivisent | kivisint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
Synonyms
- (folk poetic) kivoin
References
- V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 51
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 173