kiwnąć

Polish

Etymology

From kiwać +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkiv.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ivnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: kiw‧nąć

Verb

kiwnąć pf (imperfective kiwać)

  1. (intransitive) to beckon, to noddle, to bob
  2. (intransitive) to waggle, to totter
  3. (transitive) to fool
    Synonyms: see Thesaurus:oszukać
  4. (reflexive with się) to wobble

Conjugation

Conjugation of kiwnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kiwnąć
future tense 1st kiwnę kiwniemy
2nd kiwniesz kiwniecie
3rd kiwnie kiwną
impersonal kiwnie się
past tense 1st kiwnąłem,
-(e)m kiwnął 		kiwnęłam,
-(e)m kiwnęła 		kiwnęłom,
-(e)m kiwnęło 		kiwnęliśmy,
-(e)śmy kiwnęli 		kiwnęłyśmy,
-(e)śmy kiwnęły
2nd kiwnąłeś,
-(e)ś kiwnął 		kiwnęłaś,
-(e)ś kiwnęła 		kiwnęłoś,
-(e)ś kiwnęło 		kiwnęliście,
-(e)ście kiwnęli 		kiwnęłyście,
-(e)ście kiwnęły
3rd kiwnął kiwnęła kiwnęło kiwnęli kiwnęły
impersonal kiwnięto
conditional 1st kiwnąłbym,
bym kiwnął 		kiwnęłabym,
bym kiwnęła 		kiwnęłobym,
bym kiwnęło 		kiwnęlibyśmy,
byśmy kiwnęli 		kiwnęłybyśmy,
byśmy kiwnęły
2nd kiwnąłbyś,
byś kiwnął 		kiwnęłabyś,
byś kiwnęła 		kiwnęłobyś,
byś kiwnęło 		kiwnęlibyście,
byście kiwnęli 		kiwnęłybyście,
byście kiwnęły
3rd kiwnąłby,
by kiwnął 		kiwnęłaby,
by kiwnęła 		kiwnęłoby,
by kiwnęło 		kiwnęliby,
by kiwnęli 		kiwnęłyby,
by kiwnęły
impersonal kiwnięto by
imperative 1st niech kiwnę kiwnijmy
2nd kiwnij kiwnijcie
3rd niech kiwnie niech kiwną
passive adjectival participle kiwnięty kiwnięta kiwnięte kiwnięci kiwnięte
anterior adverbial participle kiwnąwszy
verbal noun kiwnięcie

Further reading

  • kiwnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kiwnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.