kjalta
Icelandic
Alternative forms
- kelta, kjölta
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈcʰal̥ta/
- Rhymes: -al̥ta
Noun
kjalta f (genitive singular kjöltu, nominative plural kjöltur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kjalta | kjaltan | kjöltur | kjölturnar |
| accusative | kjöltu | kjöltuna | kjöltur | kjölturnar |
| dative | kjöltu | kjöltunni | kjöltum | kjöltunum |
| genitive | kjöltu | kjöltunnar | kjaltna, kjalta | kjaltnanna, kjaltanna |
Further reading
- “kjalta” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)
Old Norse
Etymology
From or related to Proto-Germanic *kelþaz (“fetus, womb”). Loaned into English as kilt.
Noun
kjalta f (genitive kjǫltu)
Declension
| feminine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | kjalta | kjaltan | kjǫltur | kjǫlturnar |
| accusative | kjǫltu | kjǫltuna | kjǫltur | kjǫlturnar |
| dative | kjǫltu | kjǫltunni | kjǫltum | kjǫltunum |
| genitive | kjǫltu | kjǫltunnar | kjaltna | kjaltnanna |
Descendants
- Icelandic: kjalta
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “kjalta”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive