klókskapr
Old Norse
Etymology
From klókr (“arch, cunning”) + -skapr.
Noun
klókskapr m (genitive klókskapar, plural klókskapir)
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | klókskapr | klókskaprinn | klókskapir | klókskapirnir |
| accusative | klókskap | klókskapinn | klókskapi | klókskapina |
| dative | klókskap | klókskapinum | klókskǫpum | klókskǫpunum |
| genitive | klókskapar | klókskaparins | klókskapa | klókskapanna |
Related terms
- klókindi n pl
- klókleiki m
Descendants
- Danish: klogskab
- Old Swedish: klokskaper
- Swedish: klokskap
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “klókskapr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 243; also available at the Internet Archive