klúður

Icelandic

Etymology

Borrowed from Danish kludder.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkʰluːðʏr/
    Rhymes: -uːðʏr

Noun

klúður n (genitive singular klúðurs, no plural)

  1. botch, mess, screwup

Declension

Declension of klúður (sg-only neuter)
singular
indefinite definite
nominative klúður klúðrið
accusative klúður klúðrið
dative klúðri klúðrinu
genitive klúðurs klúðursins