klaarblijkelijk

Dutch

Etymology

From klaar (“clearly”) +‎ blijkelijk (“apparent”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌklaːrˈblɛi̯kələk/
  • Audio:(file)

Adjective

klaarblijkelijk (comparative klaarblijkelijker, superlative klaarblijkelijkst)

  1. obvious, evident

Declension

Declension of klaarblijkelijk
uninflected klaarblijkelijk
inflected klaarblijkelijke
comparative klaarblijkelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial klaarblijkelijk klaarblijkelijker het klaarblijkelijkst
het klaarblijkelijkste
indefinite m./f. sing. klaarblijkelijke klaarblijkelijkere klaarblijkelijkste
n. sing. klaarblijkelijk klaarblijkelijker klaarblijkelijkste
plural klaarblijkelijke klaarblijkelijkere klaarblijkelijkste
definite klaarblijkelijke klaarblijkelijkere klaarblijkelijkste
partitive klaarblijkelijks klaarblijkelijkers —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.