klacz

Polish

Etymology

Borrowed from Russian кля́ча (kljáča) or Ukrainian кля́ча (kljáča), кляч (kljač), from Proto-Slavic *klęča, *klęčь.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈklat͡ʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂ
  • Syllabification: klacz

Noun

klacz f (male equivalent ogier, diminutive klaczka)

  1. mare (female horse)
    Synonym: kobyła
    Hypernyms: koń, samica

Declension

Declension of klacz
singular plural
nominative klacz klacze
genitive klaczy klaczy
dative klaczy klaczom
accusative klacz klacze
instrumental klaczą klaczami
locative klaczy klaczach
vocative klaczy klacze

Further reading

  • klacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • klacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.