klasztor

Polish

Etymology

Borrowed from Czech klášter,[1] from Old High German klōsta, from Latin claustrum.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈklaʂ.tɔr/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aʂtɔr
  • Syllabification: klasz‧tor

Noun

klasztor m inan (diminutive klasztorek)

  1. cloister, convent, monastery
    Synonyms: konwent, zakon

Declension

Declension of klasztor
singular plural
nominative klasztor klasztory
genitive klasztoru klasztorów
dative klasztorowi klasztorom
accusative klasztor klasztory
instrumental klasztorem klasztorami
locative klasztorze klasztorach
vocative klasztorze klasztory

Derived terms

adjective
adjective
  • przyklasztorny
adverb
  • klasztornie
noun
  • klasztorność

Descendants

  • → Ukrainian: кля́штор (kljáštor)

References

  1. ^ Mieczysław Basaj, Janusz Siatkowski (2006) “klasztor”, in Bohemizmy w języku polskim: Słownik (in Polish), Warsaw: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, →ISBN, page 89

Further reading

  • klasztor in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • klasztor in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.