klauf
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /kʰløyːv/
- Rhymes: -øyːv
Noun
klauf f (genitive singular klaufar, nominative plural klaufir or (much less common) klaufar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | klauf | klaufin | klaufir, klaufar1 | klaufirnar, klaufarnar1 |
| accusative | klauf | klaufina | klaufir, klaufar1 | klaufirnar, klaufarnar1 |
| dative | klauf | klaufinni | klaufum | klaufunum |
| genitive | klaufar | klaufarinnar | klaufa, klaufna2 | klaufanna, klaufnanna2 |
1Much less common.
2Regional.
Derived terms
- klaufdýr (“ungulate”)
Related terms
- kljúfa (“to cleave”)
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)
- Kristín Bjarnadóttir, editor (2002–2025), “klauf”, in Beygingarlýsing íslensks nútímamáls [The Database of Modern Icelandic Inflection] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies
- Mörður Árnason (2019) Íslensk orðabók, 5th edition, Reykjavík: Forlagið
- “klauf” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)
Old Norse
Verb
klauf
- first/third-person singular past active indicative of kljúfa