kliedziens
Latvian
Etymology
From kliegt (“to cry, to shout”) + -iens.
Noun
kliedziens m (1st declension)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kliedziens | kliedzieni |
| genitive | kliedziena | kliedzienu |
| dative | kliedzienam | kliedzieniem |
| accusative | kliedzienu | kliedzienus |
| instrumental | kliedzienu | kliedzieniem |
| locative | kliedzienā | kliedzienos |
| vocative | kliedzien | kliedzieni |