kljun

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kľunъ.

Pronunciation

  • IPA(key): /kʎûːn/

Noun

kljȗn m inan (Cyrillic spelling кљу̑н)

  1. bill, beak (of a bird)
  2. bow (of a ship)

Declension

Declension of kljun
singular plural
nominative kljȗn kljȕnovi
genitive kljuna kljunova
dative kljunu kljunovima
accusative kljun kljunove
vocative kljune kljunovi
locative kljunu kljunovima
instrumental kljunom kljunovima

Further reading

  • kljun”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025

Slovene

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kľunъ.

Pronunciation

  • IPA(key): /kljúːn/

Noun

kljȗn m inan

  1. beak (structure projecting from a bird's face)

Declension

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Masculine inan., hard o-stem
nom. sing. kljún
gen. sing. kljúna
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
kljún kljúna kljúni
genitive
(rodȋlnik)
kljúna kljúnov kljúnov
dative
(dajȃlnik)
kljúnu kljúnoma kljúnom
accusative
(tožȋlnik)
kljún kljúna kljúne
locative
(mẹ̑stnik)
kljúnu kljúnih kljúnih
instrumental
(orọ̑dnik)
kljúnom kljúnoma kljúni

Further reading

  • kljun”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran
  • kljun”, in Termania, Amebis
  • See also the general references