klosterruin

Swedish

Etymology

Compound of kloster +‎ ruin.

Noun

klosterruin c

  1. monastery ruins

Declension

Declension of klosterruin
nominative genitive
singular indefinite klosterruin klosterruins
definite klosterruinen klosterruinens
plural indefinite klosterruiner klosterruiners
definite klosterruinerna klosterruinernas

Further reading