Czech
Etymology
Inherited from Old Czech mketnúti.
Pronunciation
Verb
kmitnout pf
- perfective form of kmitat
Conjugation
Conjugation of kmitnout
| infinitive
|
kmitnout, kmitnouti
|
active adjective
|
kmitnuvší
|
| verbal noun
|
kmitnutí
|
passive adjective
|
—
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
kmitnu |
kmitneme |
— |
kmitněme
|
| 2nd person
|
kmitneš |
kmitnete |
kmitni |
kmitněte
|
| 3rd person
|
kmitne |
kmitnou |
— |
—
|
The verb kmitnout does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
kmitl, kmitnul |
kmitli, kmitnuli |
— |
—
|
| masculine inanimate
|
kmitly, kmitnuly |
—
|
| feminine
|
kmitla, kmitnula |
—
|
| neuter
|
kmitlo, kmitnulo |
kmitla, kmitnula |
— |
—
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
kmitnuv
|
| feminine + neuter singular
|
— |
kmitnuvši
|
| plural
|
— |
kmitnuvše
|
|
Further reading