knäck
See also: knack
Swedish
Etymology
From knäcka (“to crack”), from the sound hard knäck makes when you crack it with your teeth.
Pronunciation
Noun
knäck c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | knäck | knäcks |
| definite | knäcken | knäckens | |
| plural | indefinite | knäckar | knäckars |
| definite | knäckarna | knäckarnas |
Verb
knäck
- imperative of knäcka