knäfall
Swedish
Etymology
Inherited from Old Swedish knäfal. By surface analysis, knä + fall.
Noun
knäfall n
- kneeling, genuflection
- Synonym: knäböjning
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | knäfall | knäfalls |
| definite | knäfallet | knäfallets | |
| plural | indefinite | knäfall | knäfalls |
| definite | knäfallen | knäfallens |