knäfall

Swedish

Etymology

Inherited from Old Swedish knäfal. By surface analysis, knä +‎ fall.

Noun

knäfall n

  1. kneeling, genuflection
    Synonym: knäböjning

Declension

Declension of knäfall
nominative genitive
singular indefinite knäfall knäfalls
definite knäfallet knäfallets
plural indefinite knäfall knäfalls
definite knäfallen knäfallens

Further reading