knørrur

Faroese

Alternative forms

Etymology

From Old Norse knǫrr, from Proto-Germanic *knarruz.

Noun

knørrur m (genitive singular knarrar, plural knørrir)

  1. knorr, knarr

Declension

Declension of knørrur (m25)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative knørrur knørrurin knørrir knørrirnir
accusative knørr knørrin knørrir knørrirnar
dative knørri knørrinum knørrum knørrunum
genitive knarrar knarrarins knarra knarranna