knieni
Old Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *kъnęgyni.
Pronunciation
Noun
knieni f
Declension
Declension of knieni (soft a-stem)
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | knieni | knieni | knieně |
| genitive | knieně | knieňú | knieň |
| dative | knieni | knieněma | knieniem |
| accusative | knieňu | knieni | knieně |
| vocative | knieňe | knieni | knieně |
| locative | knieni | knieňú | knieniech |
| instrumental | knieňú | knieněma | knieněmi |
See also Appendix:Old Czech nouns and Appendix:Old Czech pronunciation.
Descendants
- Czech: kněhyně, kníně
Further reading
- Jan Gebauer (1903–1916) “knieni”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění