kniga
See also: knigą
Polish
Etymology
Borrowed from Russian кни́га (kníga). Doublet of księga (“book, tome, volume”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɲi.ɡa/
- Rhymes: -iɡa
- Syllabification: kni‧ga
Noun
kniga f (diminutive kniżka)
Declension
Declension of kniga
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kniga | knigi |
| genitive | knigi | knig |
| dative | knidze | knigom |
| accusative | knigę | knigi |
| instrumental | knigą | knigami |
| locative | knidze | knigach |
| vocative | knigo | knigi |
Related terms
nouns
- książka
- książnica
- księga
- księgarnia
- księgarstwo
- księgarz
- księżnik