knutpunkt

Swedish

Etymology

Compound of knut +‎ punkt.

Noun

knutpunkt c

  1. node, hub, junction

Declension

Declension of knutpunkt
nominative genitive
singular indefinite knutpunkt knutpunkts
definite knutpunkten knutpunktens
plural indefinite knutpunkter knutpunkters
definite knutpunkterna knutpunkternas

Further reading