kołpak

See also: Kolpak

Polish

Etymology

Borrowed from Old East Slavic колпакъ (kolpakŭ), from Ottoman Turkish قلپاق.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈkɔw.pak/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔwpak
  • Syllabification: koł‧pak

Noun

kołpak m inan (diminutive kołpaczek)

  1. hubcap
  2. calpack
  3. (fishing, Far Masovian) type of net
    Synonym: dyrdáł
    Łapie sie ryby kołpakiem w pojedynke, naganiając do niego zdobyc nogami. ― You catch fish in this net alone, chasing your catch to it with your feet.

Declension

Declension of kołpak
singular plural
nominative kołpak kołpaki
genitive kołpaka kołpaków
dative kołpakowi kołpakom
accusative kołpak kołpaki
instrumental kołpakiem kołpakami
locative kołpaku kołpakach
vocative kołpaku kołpaki

Descendants

  • → Middle Armenian: քօլփաք (kʻōlpʻakʻ)

Further reading

  • kołpak in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kołpak in Polish dictionaries at PWN
  • Stanisław Ciszewski (1909) “kołpak”, in “Przyczynek do słownika gwary mazowieckiej”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 7, z. 1, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 206
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.