końcówkowy

Polish

Etymology

From końcówka +‎ -owy.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔɲ.t͡sufˈkɔ.vɘ/
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: koń‧ców‧ko‧wy

Adjective

końcówkowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, linguistics) desinential

Declension

Declension of końcówkowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative końcówkowy końcówkowa końcówkowe końcówkowi końcówkowe
genitive końcówkowego końcówkowej końcówkowego końcówkowych
dative końcówkowemu końcówkowej końcówkowemu końcówkowym
accusative końcówkowego końcówkowy końcówkową końcówkowe końcówkowych końcówkowe
instrumental końcówkowym końcówkową końcówkowym końcówkowymi
locative końcówkowym końcówkowej końcówkowym końcówkowych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.