koalíciós
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkoɒliːt͡sijoːʃ]
- Hyphenation: ko‧a‧lí‧ci‧ós
- Rhymes: -oːʃ
Adjective
koalíciós (comparative koalíciósabb, superlative legkoalíciósabb)
- coalition
- koalíciós kormány ― coalition government
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | koalíciós | koalíciósak |
| accusative | koalíciósat | koalíciósakat |
| dative | koalíciósnak | koalíciósaknak |
| instrumental | koalícióssal | koalíciósakkal |
| causal-final | koalíciósért | koalíciósakért |
| translative | koalícióssá | koalíciósakká |
| terminative | koalíciósig | koalíciósakig |
| essive-formal | koalíciósként | koalíciósakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | koalíciósban | koalíciósakban |
| superessive | koalícióson | koalíciósakon |
| adessive | koalíciósnál | koalíciósaknál |
| illative | koalíciósba | koalíciósakba |
| sublative | koalíciósra | koalíciósakra |
| allative | koalícióshoz | koalíciósakhoz |
| elative | koalíciósból | koalíciósakból |
| delative | koalíciósról | koalíciósakról |
| ablative | koalícióstól | koalíciósaktól |
| non-attributive possessive – singular |
koalíciósé | koalíciósaké |
| non-attributive possessive – plural |
koalícióséi | koalíciósakéi |
Further reading
- koalíciós in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.