koinatu
Basque
Etymology
Borrowed from some early Romance language, eventually from Latin cognātus.
Pronunciation
- IPA(key): (Navarro-Lapurdian) /koi̯natu/ [koi̯.na.t̪u]
- IPA(key): (Southern) /koɲatu/ [ko.ɲa.t̪u]
- Rhymes: -atu, -u
- Hyphenation: koi‧na‧tu
Noun
koinatu anim
Declension
| indefinite | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutive | koinatu | koinatua | koinatuak |
| ergative | koinatuk | koinatuak | koinatuek |
| dative | koinaturi | koinatuari | koinatuei |
| genitive | koinaturen | koinatuaren | koinatuen |
| comitative | koinaturekin | koinatuarekin | koinatuekin |
| causative | koinaturengatik | koinatuarengatik | koinatuengatik |
| benefactive | koinaturentzat | koinatuarentzat | koinatuentzat |
| instrumental | koinatuz | koinatuaz | koinatuez |
| inessive | koinaturengan | koinatuarengan | koinatuengan |
| locative | — | — | — |
| allative | koinaturengana | koinatuarengana | koinatuengana |
| terminative | koinaturenganaino | koinatuarenganaino | koinatuenganaino |
| directive | koinaturenganantz | koinatuarenganantz | koinatuenganantz |
| destinative | koinaturenganako | koinatuarenganako | koinatuenganako |
| ablative | koinaturengandik | koinatuarengandik | koinatuengandik |
| partitive | koinaturik | — | — |
| prolative | koinatutzat | — | — |
Derived terms
- koinatu-koinata (“siblings-in-law”)
Related terms
- koinata (“sister-in-law”)
See also
- aitaginarreba (“father-in-law”)
- amaginarreba (“mother-in-law”)
- errain (“daughter-in-law”)
- suhi (“son-in-law”)
Further reading
- “koinatu”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
- “koinatu”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005