kolędnik

See also: koledník

Polish

Etymology

From kolęda +‎ -nik. Compare Czech koledník.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔˈlɛnd.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛndɲik
  • Syllabification: ko‧lęd‧nik

Noun

kolędnik m pers (female equivalent kolędniczka)

  1. caroler, carol singer

Declension

Declension of kolędnik
singular plural
nominative kolędnik kolędnicy/kolędniki (deprecative)
genitive kolędnika kolędników
dative kolędnikowi kolędnikom
accusative kolędnika kolędników
instrumental kolędnikiem kolędnikami
locative kolędniku kolędnikach
vocative kolędniku kolędnicy
nouns
verb

Further reading

  • kolędnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kolędnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.