kolczyk
Polish
Etymology
From Old Polish kolce (“metal loop or ring”) + -yk. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɔl.t͡ʂɘk/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔlt͡ʂɘk
- Syllabification: kol‧czyk
Noun
kolczyk m inan
Declension
Declension of kolczyk
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kolczyk | kolczyki |
| genitive | kolczyka | kolczyków |
| dative | kolczykowi | kolczykom |
| accusative | kolczyk | kolczyki |
| instrumental | kolczykiem | kolczykami |
| locative | kolczyku | kolczykach |
| vocative | kolczyku | kolczyki |
Derived terms
adjective
- kolczykowy
verb
Further reading
- kolczyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kolczyk in Polish dictionaries at PWN
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “kolczyk”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]