koleśnik
See also: Kolesnik
Polish
Etymology
From koło.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔˈlɛɕ.ɲik/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɕɲik
- Syllabification: ko‧leś‧nik
Noun
koleśnik m pers
- (obsolete) wheelwright
Declension
Declension of koleśnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | koleśnik | koleśnicy/koleśniki (deprecative) |
| genitive | koleśnika | koleśników |
| dative | koleśnikowi | koleśnikom |
| accusative | koleśnika | koleśników |
| instrumental | koleśnikiem | koleśnikami |
| locative | koleśniku | koleśnikach |
| vocative | koleśniku | koleśnicy |
Further reading
- koleśnik in Polish dictionaries at PWN